به نقل از «مهر»

آنچه زنان باید از عفونت‌های قارچی بدانند

تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۹۴۱۷۹

به گزارش خبرگزاری مهر، شهرزاد زاده‌مدرس، با اشاره به اینکه عفونت‌های قارچی خفیف نیاز به مداخله جدی و یا حتی درمان خاصی ندارد، اضافه کرد: این عفونت‌ها در بیشتر موارد با کمک باکتری‌های مفید محیط واژن خودبه‌خود برطرف می‌شود ولی نکته اینجاست که باید علت زمینه‌ای ایجاد آن بررسی و از بین برود.

وی با اشاره به اینکه عفونت‌هایی مثل تریکومونیا (نوعی بیماری مقاربتی و درمانپذیر) و یا گنوکوکی از راه ارتباط جنسی منتقل می‌شود، اظهار کرد: در عین حال عفونت‌های قارچی، عفونت‌های شایعی هستند و در افرادی‌که رابطه جنسی هم ندارد هم ایجاد می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رئیس بخش نازایی بیمارستان مهدیه گفت: عفونت‌های قارچی توسط قسمت‌های خارجی و یا داخلی واژینال دستگاه تناسلی ایجاد می‌شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه عفونت واژینال یک عفونت قارچی است که باعث سوزش، ترشحات و خارش شدید واژن و لابیا و بافت‌هایی که در دهانه واژن قرار دارند می‌شود، تاکید کرد: هر عاملی مثل عدم رعایت نکات بهداشتی، مصرف دارو، مشکلات کبدی که باعث تغییر در ph واژن شود، می‌تواند زمینه ساز بروز عفونت‌های قارچی باشد.

زاده‌مدرس با اشاره به این موضوع که داروها می‌توانند به طور مؤثر عفونت‌های قارچی واژن را درمان کنند، افزود: اگر به طور مکرر، چهار بار یا بیشتر در طی یک سال، دچار عفونت شدید می‌شوید، ممکن است به یک دوره درمانی طولانی‌تر و یک برنامه نگهدارنده نیاز داشته باشید.

این متخصص زنان و زایمان، با اشاره به اینکه عفونت‌های قارچی خفیف نیاز به مداخله جدی و یا حتی درمان خاصی ندارد، اضافه کرد: این عفونت‌ها در بیشتر موارد با کمک باکتری‌های مفید محیط واژن خودبه‌خود برطرف می‌شود ولی نکته اینجاست که باید علت زمینه‌ای ایجاد آن بررسی و از بین برود.

وی در ادامه رابطه جنسی محافظت شده را راهکار مؤثری برای پیشگیری از عفونت‌های جنسی دانست و افزود: در صورت ابتلاء به این عفونت‌ها باید درمان برای هر دو شریک جنسی انجام شود.

زاده‌مدرس با اشاره به اینکه درمان عفونت‌های جنسی و یا قارچی معمولاً به صورت سرپایی است، گفت: تب بالا و برخی علامت‌های سیستمیک نیاز درمان‌های جدی‌تر و یا بستری شدن دارد.

وی، درمان‌های خودسرانه در عفونت‌های واژن و دهانه رحم را مورد انتقاد قرار داد و خاطرنشان کرد: آناتومی بدن زنان به شکلی است که کانال واژن به حفره شکم راه دارد، یعنی کانال واژن به دهانه رحم، حفره رحم، لوله‌ها و حفره شکم متصل است، بنابراین عفونت بالا رونده در صورت عدم درمان لوله‌های رحم را درگیر می‌کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هشدار داد: صرف این‌که تصور کنید استفاده از محلول‌هایی مثل سرکه، جوش شیرین و یا سایر موارد شست‌وشوی واژن می‌تواند باعث درمان عفونت‌های واژن یا سطح موضعی آن شود اشتباه و در برخی موارد می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری را به همراه داشته باشد.

وی با بیان اینکه باید با بررسی توسط پزشک متخصص، مشخص شود چه عفونت‌هایی و چگونه ph واژن را تغییر می‌دهد خاطرنشان کرد: عفونت‌های قارچی اساساً در محیط‌های اسیدی رشد می‌کنند و یا برای دسته‌ای دیگر از عفونت‌های مربوط به زنان محیط قلیایی مناسب است بنابراین استفاده از روش‌های خودسرانه و غیرعلمی برای درمان عفونت توصیه نمی‌شود.

این متخصص زنان و زایمان، پرهیز از استفاده خودسرانه از ژل‌های بهداشتی و یا محلول ضدباکتری در زنان را خواستار شد و توضیح داد: ناحیه تناسلی زنانه به خودی خود پذیرای میکروارگانیسم‌هایی است که اگر به میزان تعادل در آن وجود داشته باشند، مشکلی در سلامت آن ایجاد نخواهند کرد؛ اما اگر تعادل ph این ناحیه از بین برود، انواع مشکلات ناحیه واژن در آن ایجاد خواهد شد ضمن این‌که این محلول‌ها می‌تواند زمینه ساز بروز ضایعات پوستی باشد.

وی، رعایت نکات بهداشتی در زنان و مردان را مورد تاکید قرار داد و گفت: رعایت نکات بهداشتی منجر به سلامت هر چه بیشتر ناحیه تناسلی و جلوگیری از مشکلات بعدی خواهد شد، توصیه می‌شود همیشه از لباس زیر نخی استفاده کنید چرا که وجود کوچک‌ترین مواد غیر نخی و نایلونی در لباس زیر منجر به بروز مشکلاتی مثل سوزش، خارش و حتی عفونت خواهد شد، بعد از هر بار رفتن به دستشویی خودتان را با دستمال سفید و کاملاً خشک، تمیز کنید، دستمال‌های معطر و رنگی برای سلامت شما مفید نیستند، هیچ وقت دستمال را از پشت به جلو نکشید؛ چون ممکن است منجر به عفونت و بروز مشکلاتی شود.

زاده مدرس ادامه داد: بلافاصله بعد از شنا یا انجام ورزش، لباس زیر خود را عوض کنید چرا که محیط مرطوب امکان رشد باکتری‌‎ها را فراهم خواهد کرد و بهتر است ناحیه تناسلی را با آب ولرم یا خنک بشویید همچنین زنان در زمان قاعدگی تامپون، پد بهداشتی یا کاپ قاعدگی خود را به موقع عوض کنند و در صورت استفاده از کاپ قاعدگی آن را تمیز بشویند و از پوشیدن لباس زیر و شلوار تنگ خودداری کنند.

کد خبر 5978996 حبیب احسنی پور

منبع: مهر

کلیدواژه: عفونت زنان و زایمان بیماری های عفونی پویش ملی سلامت تعرفه های پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی افسردگی دیابت جامعه پزشکی بودجه سلامت علوم اعصاب عباس شیبانی دانشگاه علوم پزشکی تهران سازمان نظام پزشکی سرطان دارو چاقی عفونت های قارچی زاده مدرس عفونت ها لباس زیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۹۴۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور هم وزن کم کنیم و هم از افتادگی پوست جلوگیری کنیم؟

به گزارش خبرآنلاین ،هر چند کاهش وزن تدریجی و درست اثر چندانی بر پوست شما نمی‌گذارد؛ اما کاهش وزن سریع قطعاً باعث افتادگی پوستتان خواهد شد، و همین مسئله برای خیلی از افرادی که روند کاهش وزن را شروع می‌کنند باعث اضطراب و نگرانی می‌شود.

بهداشت نیوز در خبری نوشت:احتمال دارد بعد از یک کاهش وزن قابل‌توجه دچار افتادگی و آویزان شدن پوست شوید که مطمئناً بسیار ناخوشایند و ناراحت‌کننده است. این افتادگی و شل‌شدن پوست فقط جنبه ظاهری ندارد و چین‌خوردگی‌های سنگین پوست که به هم سابیده می‌شوند می‌توانند مشکلاتی مثل درد و التهاب و عفونت نیز ایجاد کنند.
پس چه باید بکنید که کاهش وزن شما این تبعات را به دنبال نداشته باشد؟ یادتان باشد که این فقط کاهش وزن نیست که بر پوست شما اثر می‌گذارد، بلکه سن، ژنتیک، انتخاب‌های سبک زندگی مثل سیگارکشیدن و ضدآفتاب نزدن و اینکه چه مدت با اضافه‌وزن زندگی کرده‌اید و چقدر وزن کم کرده‌اید نیز همگی می‌توانند تعیین کنند با کاهش وزن دچار افتادگی پوست شوید یا نه یا چقدر درگیر این مسئله شوید. همیشه توصیه می‌شود زیر نظر متخصص تغذیه و مربی ورزشی و حتی شاید یک متخصص پوست و مو وزن کم کنید.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید؛ اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. به‌طورکلی ایده‌آل این است که هر شش هفته، یک کیلوگرم وزن کم کنید

آیا افتادگی پوست عوارضی دارد؟

. سابیدگی: وقتی لایه‌های اضافی پوست روی‌هم می‌افتند، همدیگر را می‌سابند و درد و خارش و بثورات ایجاد می‌کنند.
. عفونت: وقتی پوست‌های شُل روی‌هم می‌افتند، تمیزکردن بین آنها سخت می‌شود. باکتری‌ها تجمع می‌کنند و تکثیر می‌شوند و عفونت ایجاد می‌کنند. گاهی در صورت شدت این عارضه ممکن است عفونت وارد بدن هم بشود.
. ناراحتی حین ورزش: پوست اضافی می‌تواند درد و ناراحتی ایجاد کند، خصوصاً حین ورزش‌کردن. مطالعه‌ای نشان داد زنانی که بعد از عمل بای‌پس معده دچار افتادگی پوست شده بودند، می‌گفتند پوست آویزانشان حین ورزش برای آنها مانع و سختی ایجاد می‌کند و ضمناً باعث خجالت آنها می‌شود.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید و اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. در واقع شما باید به روند کاهش وزن خود به چشم یک راه‌حل بلندمدت نگاه کنید نه یک راه‌حل فوری.
هدف این است که به پوست خود به‌اندازه کافی زمان بدهید تا به‌مرور خودش را با کاهش وزن تطبیق دهد. کاهش وزنی که با سرعتی بیشتر از آنچه توصیه شده روی بدهد، به کلاژن و بافت‌های الاستین پوست آسیب می‌زند. هم کاهش وزن و هم افزایش وزن هر دو اثرات چشمگیری بر الاستین پوست می‌گذارند. مثلاً کسی که سال‌ها اضافه‌وزن داشته به‌احتمال زیاد قابلیت ارتجاعی پوستش (الاستین) آسیب دیده است، بنابراین کاهش وزن سریع فقط شرایط پوست را بدتر می‌کند. کاهش وزن آهسته کمکتان می‌کند بیشتر چربی از دست بدهید تا عضله و در نتیجه پوست شما خودش را با این روند سازگار می‌کند.
ضمناً به سبک زندگی‌تان نیز باید توجه کنید، مثلاً به‌اندازه کافی آب بنوشید، با تغذیه درست مواد مغذی به پوستتان برسانید، به طور منظم ورزش کنید، ضدآفتاب بزنید و اگر سیگار می‌کشید ترک کنید. اینها عادت‌هایی هستند که باید در تمام طول مسیر کاهش وزنتان به آنها اهمیت بدهید.

با افتادگی پوست بعد از کاهش وزن چه کنیم؟

اگر اخیراً وزن زیادی کم کرده‌اید یا عمل بای‌پس معده انجام داده‌اید پس حتماً درگیر شلی و افتادگی پوست هستید. اما می‌توانید کارهایی انجام دهید تا ظاهر بهتری پیدا کنید. اگر دوست ندارید سراغ روش‌های تهاجمی مثل جراحی زیبایی بروید و دلتان می‌خواهد با روش‌های طبیعی افتادگی پوستتان را کاهش دهید، باید تمرینات قدرتی و عضله‌ساز را وارد روتین ورزشی‌تان کنید. همچنان به‌اندازه کافی آب بنوشید و تغذیه درستی داشته باشید که شامل پروتئین و ویتامین سی و اسیدهای چرب امگا۳ و حتی مکمل‌های کلاژن باشد و به تقویت قابلیت ارتجاعی پوستتان و کلاً سلامت پوستتان کمک کند.
یک سری از مطالعات نشان داده‌اند مصرف مکمل کلاژن خوراکی می‌تواند رطوبت پوست را بهتر کرده و قابلیت ارتجاعی آن را بیشتر کند و کلاژن موضعی که مستقیماً روی پوست استفاده می‌شود به کاهش چین‌وچروک و زبری پوست کمک می‌کند. البته برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثر کلاژن بر افتادگی پوست بعد از کاهش وزن هنوز به تحقیقات گسترده‌تری نیاز است. یادآوری می‌کنیم که همیشه پیش از مصرف هر گونه مکملی ابتدا با پزشکتان مشورت کنید.

جلوگیری از شل شدن پوست بعد از رژیم لاغری

البته می‌توانید از روش‌های پزشکی غیرتهاجمی نیز کمک بگیرید، مثل سفت کردن پوست با رادیوفرکوئنسی (RF). در این شیوه با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس پایین، تولید کلاژن و قابلیت ارتجاعی پوست تقویت می‌شود.
اما این درمان‌ها نیز اثرگذاری محدود خاص خود را دارند، مثلاً بر پوست شُل بهتر اثر می‌گذارند تا بر پوست آویزان. پوستی که آویزان شده ابتدا باید با عمل جراحی برداشته شود، مثلاً با روش ابدومینوپلاستی یا بادی لیفت.
اگر تصمیم گرفتید از شیوه‌های پزشکی برای رفع افتادگی پوستتان استفاده کنید، با بیشتر از یک جراح پلاستیک و زیبایی مشورت کنید. مدت‌زمان ریکاوری طولانی است و ممکن است پیامدهایی وجود داشته باشد، ضمناً شما باید یک تا دو سال بعد از کاهش وزن صبر کنید و سپس تحت جراحی قرار بگیرید.

۲۳۳۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900705